Phillip Island en Sydney
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
21 November 2008 | Australië, Sydney
Lieve allemaal,
De vorige keer dat ik schreef was het de avond nadat mijn ouders waren aangekomen. Zij lagen toen op tijd in hun bedje om te proberen van hun jetlag af te komen. De volgende ochtend (zondag) kwamen mijn ouders me weer ophalen met de auto om vervolgens door te rijden naar Phillip Island. Dit is een eiland een uurtje vanaf Melbourne (te bereiken over een bruggetje) en dit is een toeristische must van de omgeving van Melbourne. Daar aangekomen zijn we eerst naar de ‘oude’ boerderij gegaan. Niet heel bijzonder voor mensen uit Holland die met regelmaat in veel oudere huizen komen natuurlijk, maar je kon er wel leuk met een mooi uitzicht bij lunchen. Er bleek op dat moment ook toevallig het “garden lovers festival” te zijn. Niet helemaal iets voor mij en al helemaal niet omdat we niet echt iets aan een tuin willen doen, maar wel grappig om even door heen te lopen en ook een kraam met “Evas Dutch Pancakes” tegen te komen. Vervolgens zijn we doorgereden naar het Koala concervation centre. Origineel horen er geen koala’s op Phillip Island en nu worden ze regelmatig overreden, vandaar dat ze een concervation centre hebben opgezet. Na de deceptie van de koala’s in Haellesville sanctuary waren deze koala’s heel leuk. Ten eerste was het een groot park waar ze binnen vrij kunnen rond wandelen. Verder kon je over een soort brug boven de grond lopen zodat je dichter bij de top van de bomen was en dus dichter bij de koala’s. Het leukst was nog dat we de actiefste koala ever hebben gezien! Een moeder koala met kind ging een stukje ging wandelen (kind nog een beetje rondspelen) en daarna met behoorlijk hoge vaart naar de top geklommen. Niet slecht voor dieren die 21 uur per dag slapen en verder meestal ’s nachts bewegen. Verder was er ook nog een leuke Kookaburra (een wilde) die eerst een prooi aan het doodschudden was en daarna even kwam poseren.
Hierna gingen we naar de Nobbies, hier ben je vlakbij een zeehonden kolonie, maar die bleek bij nader inzien toch te ver weg om met het blote oog te zien. Wel konden we leuk door een enorme kolonie zilvermeeuwen lopen (wat een lawaai maken die beesten) en van het uitzicht genieten.
Als laatste gingen we naar het toeristische hoogtepunt: de pinguin parade. Elke avond komen hier de
“kleine pinguins” aan land om de nacht op het vaste land door te brengen. Het was eigenlijk walgelijk toeristisch, maar je walging ben je snel kwijt als je pinguins ziet groeperen in de branding om daarna over te steken en later samen landinwaarts te lopen. Je mag alleen geen foto’s maken, dit omdat pinguins niet goed tegen licht kunnen. Dus ik heb braaf geen foto’s gemaakt.
Uiteindelijk kwam ik na 12 uur thuis. De volgende dag moest ik natuurlijk gewoon werken. Maar daarna ging ik snel naar het centrum, waar mijn ouders waren. Dit maal was Rita er ook. Dat is een vriendin van mijn moeder die in Perth woont en nu even via Melbourne naar huis vloog vanaf de oostkust. Dus zijn wel gezellig met z’n drieën uit eten geweest (ik heb voor het eerst kangaroo gegeten) en daarna nog wat wezen drinken. Daarna hebben we afscheid genomen van Rita en hebben papa en mama me naar huis gebracht. De volgende ochtend zouden ze uit Melbourne vertrekken, dus dit was alweer het afscheid, voor eventjes. ;)
Foto’s: http://picasaweb.google.com/riannewind/Australi17OudersInMelbourne?authkey=73cMYkXGcOY#
Woensdag ben ik voor het eerst het hele stuk van huis naar stage gefietst. Minpuntje was: het was 30 graden…. Geen goed idee dus. Ik kwam totaal oververhit en uitgeput aan op stage! Het is verder op zich wel prima te fietsen, 30-40 minuten, maar wel deels heuvel-op, wat ik niet heel relax vind.
Donderdag ging ik op tijd weg van mijn stage, want ik moest mijn vlucht halen! Ik vloog naar Canberra, waar mijn ouders inmiddels al een dagje waren. Nadat ik was opgehaald zijn we meteen naar een leuk restaurantje gegaan en heb ik een nachtelijk rondje rond het parliament house gekregen. Hierna naar het luxe hotel. Toch weer heel anders dan de goedkope hostels van de afgelopen tijd: een vijf sterren hotel en ’s avonds in de bar een cosmopolitan drinken. ;)
De volgende dag speciaal voor mij nog een rondje door Canberra gereden. Canberra is eigenlijk net een dorp, maar dan heel wijds opgezet en met hele moderne gebouwen. Daarna snel door richting de Blue Mountains. En ik kan je wel vertellen: ze zijn helemaal niet blauw! :P
We hebben daar een wandeling gedaan. Eerst de “Giant stairway” naar beneden, en die was inderdaad gigantisch, halverwege had ik al spierpijn… Daarna nog onder langs een 2 km wandelen naar de steilste trein ter wereld (steilste stukje gaan 52 graden omhoog!), die was op sommige punten nog best eng, maar gelukkig niet heel lang. Boven konden we gelukkig de bus terug nemen naar de auto, want de tocht was toch iets vermoeiender geweest dan we verwacht hadden.
Daarna zijn we snel door gereden naar Sydney. Toen we de stad binnen reden begon het hard te onweren, het begin van weer wat kouder weer… ’s avonds hebben aan de Darling Harbour aan het water gegeten. Hier kwamen we er nog achter dat het volledige bedienend personeel backpackers zijn die even aan het werken zijn voor geld om door te reizen. De volgende dag gingen we naar de toeristische hoogtepunten: het Opera House en de Sydney Harbour Bridge. We hebben alle kanten gezien/gefotografeerd en een pilaar van de Harbour bridge beklommen. Zowel onze brunch als ons avondeten was met uitzicht op beiden, dus dat was wel mooi. Verder hebben we nog wat andere dingetjes in Sydney bekeken (parken, oud mooi winkelcentrum). ’s Avonds kwamen we erachter dat in het park voor ons hotel (Hyde park) in een grote boom heel veel grote vleermuizen zitten en toen we die aan het bekijken waren kwam ook nog een possum langs wandelen.
Voor de volgende dag hadden we een lunch cruise door de haven en een deel van Sydney geboekt. Omdat we de eerste waren die instappen (als enige bij de eerste van de twee opstap punten) mochten wij het buffet openen, heerlijk niet in de rij hoeven staan dus. Na deze cruise (van ruim 2 uur) zijn we in een toeristen bus gestapt die oa langs Bondi beach komt, het bekendste strand van Sydney. Het was daar helaas vooral koud en winderig. Maar wel leuk om te zien en we hebben nog wat surfers gespot. Hierna was het voor mij al weer bijna tijd om richting het vliegtuig te gaan. Dus tas ingepakt en naar het vliegveld toe, daar bleek mijn vlucht een uur vertraagd. Papa en mama konden gelukkig mee het vliegveld in, dus we hebben daar nog gezamenlijk gegeten en deels samen gewacht. Uiteindelijk vertrok mijn vliegtuig een ruim uur te laat en aangekomen in Melbourne waren er problemen met het aansluiten van de slurf aan het vliegtuig, dus nog langer wachten. Vervolgens 20min wachten op de bus, 20 min wachten op de trein, daardoor kom je wel een beetje gefrustreerd thuis… Het is overigens toch wel een raar gevoel om thuis te komen maar het is niet thuis. Dat veroorzaakte wel weer even wat heimwee.
Sindsdien heb in nog weer een paar dagen stage gelopen. Mijn project loopt overigens niet zo goed. Niets lukt, in het begin was dit nog “normaal voor onderzoek”, maar inmiddels erg frustrerend en demotiverend. Ik hoop dat hier snel verandering in komt.
Liefs Rianne
PS, ik heb helaas geen tijd om de foto’s van Sydney online te zetten. Dus die houden jullie nog te goed!
De vorige keer dat ik schreef was het de avond nadat mijn ouders waren aangekomen. Zij lagen toen op tijd in hun bedje om te proberen van hun jetlag af te komen. De volgende ochtend (zondag) kwamen mijn ouders me weer ophalen met de auto om vervolgens door te rijden naar Phillip Island. Dit is een eiland een uurtje vanaf Melbourne (te bereiken over een bruggetje) en dit is een toeristische must van de omgeving van Melbourne. Daar aangekomen zijn we eerst naar de ‘oude’ boerderij gegaan. Niet heel bijzonder voor mensen uit Holland die met regelmaat in veel oudere huizen komen natuurlijk, maar je kon er wel leuk met een mooi uitzicht bij lunchen. Er bleek op dat moment ook toevallig het “garden lovers festival” te zijn. Niet helemaal iets voor mij en al helemaal niet omdat we niet echt iets aan een tuin willen doen, maar wel grappig om even door heen te lopen en ook een kraam met “Evas Dutch Pancakes” tegen te komen. Vervolgens zijn we doorgereden naar het Koala concervation centre. Origineel horen er geen koala’s op Phillip Island en nu worden ze regelmatig overreden, vandaar dat ze een concervation centre hebben opgezet. Na de deceptie van de koala’s in Haellesville sanctuary waren deze koala’s heel leuk. Ten eerste was het een groot park waar ze binnen vrij kunnen rond wandelen. Verder kon je over een soort brug boven de grond lopen zodat je dichter bij de top van de bomen was en dus dichter bij de koala’s. Het leukst was nog dat we de actiefste koala ever hebben gezien! Een moeder koala met kind ging een stukje ging wandelen (kind nog een beetje rondspelen) en daarna met behoorlijk hoge vaart naar de top geklommen. Niet slecht voor dieren die 21 uur per dag slapen en verder meestal ’s nachts bewegen. Verder was er ook nog een leuke Kookaburra (een wilde) die eerst een prooi aan het doodschudden was en daarna even kwam poseren.
Hierna gingen we naar de Nobbies, hier ben je vlakbij een zeehonden kolonie, maar die bleek bij nader inzien toch te ver weg om met het blote oog te zien. Wel konden we leuk door een enorme kolonie zilvermeeuwen lopen (wat een lawaai maken die beesten) en van het uitzicht genieten.
Als laatste gingen we naar het toeristische hoogtepunt: de pinguin parade. Elke avond komen hier de
“kleine pinguins” aan land om de nacht op het vaste land door te brengen. Het was eigenlijk walgelijk toeristisch, maar je walging ben je snel kwijt als je pinguins ziet groeperen in de branding om daarna over te steken en later samen landinwaarts te lopen. Je mag alleen geen foto’s maken, dit omdat pinguins niet goed tegen licht kunnen. Dus ik heb braaf geen foto’s gemaakt.
Uiteindelijk kwam ik na 12 uur thuis. De volgende dag moest ik natuurlijk gewoon werken. Maar daarna ging ik snel naar het centrum, waar mijn ouders waren. Dit maal was Rita er ook. Dat is een vriendin van mijn moeder die in Perth woont en nu even via Melbourne naar huis vloog vanaf de oostkust. Dus zijn wel gezellig met z’n drieën uit eten geweest (ik heb voor het eerst kangaroo gegeten) en daarna nog wat wezen drinken. Daarna hebben we afscheid genomen van Rita en hebben papa en mama me naar huis gebracht. De volgende ochtend zouden ze uit Melbourne vertrekken, dus dit was alweer het afscheid, voor eventjes. ;)
Foto’s: http://picasaweb.google.com/riannewind/Australi17OudersInMelbourne?authkey=73cMYkXGcOY#
Woensdag ben ik voor het eerst het hele stuk van huis naar stage gefietst. Minpuntje was: het was 30 graden…. Geen goed idee dus. Ik kwam totaal oververhit en uitgeput aan op stage! Het is verder op zich wel prima te fietsen, 30-40 minuten, maar wel deels heuvel-op, wat ik niet heel relax vind.
Donderdag ging ik op tijd weg van mijn stage, want ik moest mijn vlucht halen! Ik vloog naar Canberra, waar mijn ouders inmiddels al een dagje waren. Nadat ik was opgehaald zijn we meteen naar een leuk restaurantje gegaan en heb ik een nachtelijk rondje rond het parliament house gekregen. Hierna naar het luxe hotel. Toch weer heel anders dan de goedkope hostels van de afgelopen tijd: een vijf sterren hotel en ’s avonds in de bar een cosmopolitan drinken. ;)
De volgende dag speciaal voor mij nog een rondje door Canberra gereden. Canberra is eigenlijk net een dorp, maar dan heel wijds opgezet en met hele moderne gebouwen. Daarna snel door richting de Blue Mountains. En ik kan je wel vertellen: ze zijn helemaal niet blauw! :P
We hebben daar een wandeling gedaan. Eerst de “Giant stairway” naar beneden, en die was inderdaad gigantisch, halverwege had ik al spierpijn… Daarna nog onder langs een 2 km wandelen naar de steilste trein ter wereld (steilste stukje gaan 52 graden omhoog!), die was op sommige punten nog best eng, maar gelukkig niet heel lang. Boven konden we gelukkig de bus terug nemen naar de auto, want de tocht was toch iets vermoeiender geweest dan we verwacht hadden.
Daarna zijn we snel door gereden naar Sydney. Toen we de stad binnen reden begon het hard te onweren, het begin van weer wat kouder weer… ’s avonds hebben aan de Darling Harbour aan het water gegeten. Hier kwamen we er nog achter dat het volledige bedienend personeel backpackers zijn die even aan het werken zijn voor geld om door te reizen. De volgende dag gingen we naar de toeristische hoogtepunten: het Opera House en de Sydney Harbour Bridge. We hebben alle kanten gezien/gefotografeerd en een pilaar van de Harbour bridge beklommen. Zowel onze brunch als ons avondeten was met uitzicht op beiden, dus dat was wel mooi. Verder hebben we nog wat andere dingetjes in Sydney bekeken (parken, oud mooi winkelcentrum). ’s Avonds kwamen we erachter dat in het park voor ons hotel (Hyde park) in een grote boom heel veel grote vleermuizen zitten en toen we die aan het bekijken waren kwam ook nog een possum langs wandelen.
Voor de volgende dag hadden we een lunch cruise door de haven en een deel van Sydney geboekt. Omdat we de eerste waren die instappen (als enige bij de eerste van de twee opstap punten) mochten wij het buffet openen, heerlijk niet in de rij hoeven staan dus. Na deze cruise (van ruim 2 uur) zijn we in een toeristen bus gestapt die oa langs Bondi beach komt, het bekendste strand van Sydney. Het was daar helaas vooral koud en winderig. Maar wel leuk om te zien en we hebben nog wat surfers gespot. Hierna was het voor mij al weer bijna tijd om richting het vliegtuig te gaan. Dus tas ingepakt en naar het vliegveld toe, daar bleek mijn vlucht een uur vertraagd. Papa en mama konden gelukkig mee het vliegveld in, dus we hebben daar nog gezamenlijk gegeten en deels samen gewacht. Uiteindelijk vertrok mijn vliegtuig een ruim uur te laat en aangekomen in Melbourne waren er problemen met het aansluiten van de slurf aan het vliegtuig, dus nog langer wachten. Vervolgens 20min wachten op de bus, 20 min wachten op de trein, daardoor kom je wel een beetje gefrustreerd thuis… Het is overigens toch wel een raar gevoel om thuis te komen maar het is niet thuis. Dat veroorzaakte wel weer even wat heimwee.
Sindsdien heb in nog weer een paar dagen stage gelopen. Mijn project loopt overigens niet zo goed. Niets lukt, in het begin was dit nog “normaal voor onderzoek”, maar inmiddels erg frustrerend en demotiverend. Ik hoop dat hier snel verandering in komt.
Liefs Rianne
PS, ik heb helaas geen tijd om de foto’s van Sydney online te zetten. Dus die houden jullie nog te goed!
-
21 November 2008 - 08:25
Peter:
Zo, je hebt weer veel gezien hoor :) Ben wel benieuwd hoe de kangaroo smaakte, maar daar ga ik vast nog wel achter komen ;)
En nogmaals heel veel succes met je onderzoek en ik weet zeker dat het allemaal goed gaat komen!
xxx -
21 November 2008 - 11:37
Esther:
Zo ik hoef maar te piepen en er komt een nieuw berichtje;) hihi, hier ga ik gebruik van maken:P
Leuke verhalen weer en tsja ik word een beetje saai: mooie foto's! Oja ik heb m gevonden hoor die koala!
Tot skypes! xxx -
21 November 2008 - 15:01
Dieudonnée:
Ik weet zeker dat je snel genoeg een breakthrough krijgt :)
Je vindt daar volgens mij wel verassend veel nederlandse dingen.. Maar misschien heeft dat ook te maken met dat je er op let XD -
21 November 2008 - 18:33
Oma Willy:
Je hebt het maar druk. Je vliegt echt maar heen en weer.
Jammer dat je werk niet zo leuk isJa je moet het beste er maar van hopen.
Groetjes en liefs,nu krijg ik het niet weg!!!! -
23 November 2008 - 19:54
Lynda:
haha wat een avonturen en hoe smaakte je kangaroe ??? Mijn docent zei laatst onderzoek doen mondt 99% v/d gevallen op mislukkig uit, dus daar hoe je je geen zorgen over te maken, zolang je maar kan beschrijven wat je hebt gedaan en wat voor conclusie je nav van de resultaten (mislukt of niet) kan maken. Meestal is dat 'er is verder onderzoek naar nodig' ;) ik ga trouwens net als jij deze site gebruiken, time is tikking!! nog iets meer dan 2 maanden!
xxx -
24 November 2008 - 12:07
Laurien:
Riiiiannepan!
Wat gaaf dat je ouders langs zijn gekomen!! Ik kan me voorstellen dat de heimwee daarna weer toeslaat.. En misschien helpt dit: mijn onderzoek loopt ook voor geen meter :D alles wordt continue uitgesteld, dus ik zie mezelf nog wel in NL aan de slag moeten! Denk je van dat hatelijke labwerk af te zijn... ;)
heel veel succes iig!!
-x- -
24 November 2008 - 17:10
Manon:
Het Rianne,
Wat een super leuke verhalen weer. En ah gossie wat een lieve koala's. Leuk dat je zoveel met je ouders gedaan hebt!!
Geniet er maar van!!! Succes met je project, komt vast wel goed joh.
XXX Manon -
03 December 2008 - 08:01
Anne Marie:
Hee Rianne!
Altijd leuk om te lezen die blogs!
Australie klinkt ook superleuk, daar wil ik zeker ook nog een keer naar toe!
Onderzoek is idd nogal frustrerend, maar wel een beetje geruststellend dat het we niet de enigen zijn bij wie het niet loopt; volgens mij is de kans daarop sowieso groot als je naar het buitenland gaat...
Jij ook nog veel plezier en succes!
xxx Anne Marie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
